شهادت

گفتم حاجی همسرش را خوب شناخته،  قدر همچین زنی فداکار و صبوری کسی مثل خود حاجی باید بدونه. 

 نه‌ تنها من، همه کادر تیپ را وادار به این کار می‌ کرد یکی سخنرانی اجباری بود...

...هر وقت توی لشکر هفتاد و هفت کاری داشتیم خیلی تحویلمان می‌ گرفتند. اول از همه هم می‌ گفتند حاجی چطور؟ وقتی می‌ خواستیم بیاییم می‌ گفتند حاجی برونسی رو حتما سلام برسونین...

همیشه به بچه‌ ها می‌ گفت اولاً من کی هستم که بخواهم شما راهنمایی کنم؟  دومم من سوادی ندارم. رو همین حساب نسخه‌ هایش همیشه از قرآن و نهج‌ البلاغه و احادیث بود.

می‌ گفت شما این جوون‌ها رو نمی‌ شناسی یک‌ بار نمازش رو نمی‌ خونه کم‌ محلی می‌ کنه یا یه‌ کم شوخی می‌ کنه سریع اخراجش می‌ کنین، اینها رو باید با زبون بیارین تو راه که اگه قرار باشه کسی برای ما کار بکنه، همین جوون‌ها هستند. 

من هم دوستدارم با همین خون گلویم اسم مقدس بی‌ بی را بنویسم تا عشق و ارادت خودم را ثابت کنم

...همه به عشق شهادت رفته بودیم که برنگردیم اما به لطف ائمه اطهار علیه السلام تنها یکی، دو شهید داده بودیم و یکی، دو تا مجروح. 

 صدای بابا مرا به خود آورد. سرم را گرفتم بالا ولی بهش نگاه نکردم. گفت چرا درس نمی‌ خونی؟ آقای معلم می‌ گن درسات ضعیفه...

لبخند زد. انگار فکرم را خواند. با لحن معنی‌ داری پرسید مگه شما این گوسفند را فی‌ سبیل‌ الله نذر نکردی؟

...معلوم بود هنوز گیج و منگ هستند. حق هم داشتند غول‌ های عجیب و غریبی که کومله‌ ها از بچه‌ های سپاه توی ذهن آن‌ ها ساخته بودند، با چیزی که آن‌ ها دیدند، زمین تا آسمان فرق می‌ کرد...

... بهش چشم‌ غره رفتم. داد زدم برو گمشو، وگرنه سوراخ سوراخت می‌ کنم! رنگ از صورتش پرید. یکهو برگشت و پا گذاشت به فرار.

 ...بالاخره روز دهم یکی آمد در خانه گفت اوستا عبدالحسین زنده است. باور کردنش مشکل بود و با شک و دودلی پرسیدم کجاست؟

...عبدالحسین از طریق رفت و آمد همان‌ جا مرا با انقلاب و انقلابی‌ ها آشنا کرده بود توی خیلی از کارها و برنامه‌ ها دست ما را می‌ گرفت و به قول معروف ما هم به فیضی می‌ رسیدیم...

...حرف‌ های عبدالحسین سند مطمئنی بود برای قرص و محکم بودن او، و برای اثبات رازدار بودنش...

درباره خلوص، نیت پاک او، چیزهایی شنیده بودم ولی تا حالا از نزدیک پیش نیامده بود باهاش حرف بزنم عجیب هم دوست داشتم همچین فرصتی دست بدهد...

... می‌ دونی که اون ‌شب هیچ‌ کس از جریان ما خبر نداشت، فقط من می‌ دونستم باید برم دنبال قابله که نرفتم. یعنی اون شب من هیچ‌ کی رو برای شما نفرستادم اون خانم هر کی بود، خودش اومده بود خونه ما. 

همراه آن استوار رفتیم بیرجند. چند دقیقه بعد جلوی ۱ خانه بزرگ ویلایی، ماشینی ایستاد استوار پیاده شد. رو کرد به من گفت بیا پایین...

 ... توی آبادی ما، علاوه ‌بر آن دبستان، یک مکتب هم بود. از فردا گذاشتیمش آن‌ جا به یاد گرفتن قرآن.

 در سال ۱۳۴۱ به خدمت زیر پرچم احضار می‌ شود که به جرم پای ‌بندی به اعتقادات اصیل دینی از همان ابتدا مورد اهانت و آزار افسران و نظامیان طاغوتی قرار می‌ گیرد.

ماشاءالله جانم همان‌ طوری که به عرضتان رساندم انسان باید حق‌ تعالی را خوب بشناسد وقتی‌ که حق‌ تعالی را خوب شناخت دنبال اطاعت و بندگی او می‌ رود ...