سبک زندگی اسلامی

خدایا یاریم کن که شوق پرواز را در قلبم زنده نگهدارم.

آنجا که دست مستمندی را می گیری و لبخندی بر لبانش می نشانی. این دست دست خدا و لبخندش لبخند خالق خواهد بود.

تنها عزادار بودن و غمگین بودن در غم اهل بیت علیهم السلام کافی نیست زیرا گرچه عزادار بودن از ظلمی که به اهل بیت علیهم السلام در طول تاریخ شده نیکو و پسندیده است ولی برای رشد معنوی و تقربمان به خانواده آسمانیمان هرگز کافی نیست  و باید ما نیز برای گرفتن انتقام از ظالمین  تلاشی داشته باشیم. 

باید مصداق حقیقی "بابی انت و امی و مالی و نفسی و اولادی" گردیم... 

اصل این است و باید به حدی ما به خانواده آسمانی خویش نزدیک گردیم و به اندازه ای علاقه بین ما زیاد باشد که خود را از خانواده آسمانی خویش جدا ندانیم.

خدای حقیقی کانون شادی است زیرا خدای ما مرتاح است مرتاح به معنای شاد شاد است.

اگر شادی و نشاط را می طلبیم باید  سفری به جنوب، کانون عشق و آرامش شلمچه سفر نماییم  و عزت نفس خویش را آنجا بیابیم.

یادمان باشد تنها کلید طلایی برای گشودن درهای بسته زندگیمان تنها یک چیز است و آن هم عهد بستن با ثارالله است.

اگر کسی تمام دغدغه روحی و فکری و ذهنی او انجام وظیفه در قبال خالق باشد یقینا این فرد هیچ ترسی از رزق و روزی و مرگ و... نخواهد داشت.

کار سازترین ختم برای حاجات، توسل به حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیهاست.

نکته جالب دیگری در زندگی امام این است که می گویند ایشان برای کارهای روزانه اشان جدول داشتند که در آن جدول همه کارهای شبانه روز ایشان جز ساعاتی که برای نماز شب و راز و نیاز با خالق اختصاص داده می شد؛ درج و ثبت شده بود.

حضرت امام خمینی (رحمه الله علیه) ساعت مجسم بودند بدین معنا که یک ساعت سیار بودند و تمام کارهایشان بر طبق نظم و برنامه بود. 

انسان اگر بدنبال سعادت در دنیا و آخرتست  باید در برابر حوادث زندگی استوار و ثابت قدم باشد.

خداوند اگر غفور و ستار و رازق است در تجلی نفس بنده غفور و ستار و رزاقست و این یعنی ظهور و اسما الهی و خلیفه الله شدن ...

عجز اعترافیست به اینکه من عبد تو هستم ولی در عین حال به اذن تو قادرم اسمای تو را بر تن نمایم.

تکیه بر دنیا و آدمهای دنیایی چون تکیه بر باد است و بادی که خود ثبات ندارد و متزلزل است چگونه می تواند تکیه گاه محکمی برای دیگری گردد؟

خداوند در این میان ابتلا و امتحان الهی خود نوعی اکرام و توجه خالق به بندگان مبتلا خواهد بود اما این اکرام نهایی نخواهد بود. زیرا خداوند در ابتدای ابتلا  برای همه بشر ارزش قائل بوده که آنان را مورد ابتلا و امتحان قرار داده است.