خانواده

آقا علی بن موسی الر ضا علیه السلام دهها و صدها خصلت والای الهی داشتند که اگر ما اراده کنیم رهرو آن حضرت در سیره و سیرت پاک ایشان گردیم دنیا گلستانی خوش بو خواهد شد .

تهاجم همه جانبه‌ی فرهنگ‌ های غربی و سکولار به سرزمین های اسلامی، لزوم توجه به چیستی و شاخص‌ های سبک زندگی اسلامی را دو چندان نموده است.

به برکت خون و قیام امام حسین (ع)، اسلام و نام حضرت محمد (ص) زنده شد و اگر قیام آن حضرت (ع) نبود، بنی امیه اسلام را بیشتر از دین موسی و عیسی (ع) تحریف کرده بود و آن را دینی مساوی با شرابخواری، عیاشی، فساد و تجاوز به حقوق مردم و قتل و جنایت معرفی می کردند.

به جهت فراهم نبودن شرایط لازم، امام حسین (ع) با آن که مدت ده سال در دوران حکومت معاویه، زندگی می کرد لیکن دست به قیام نزد...

خانواده به عنوان تنگه کوه احد جامعه است که تعالی آن از چشم قرآن و اهل بیت دور نیست.

فرزندان ما نتیجه عملکرد والدین در منزل بوده و تأثیری که والدین در انها دارند که در این بین دختران به خاطر حساسیت و روحیه مخصوص آنها نیاز به تعهد بیشتری نسبت به آنها داشته و لی این تعهد منجر به تفرقه و جدایی در فرزندان پسر و دختر نشده و همچنین مادران باید در ایجاد رسالت مادری و برخورد دیگران بهترین الگو محسوب خواهد شد.

انسان برای رسیدن به سعادت باید معلومات و احساسات خود را تصحیح و ارتقاء بخشد که یقینا «کتاب» یکی از بهترین وسایلِ رسیدن به این هدف خواهد بود.

سبک زندگی و ازدواج امام علی (علیه السلام) و حضرت زهرا (سلام الله علیها) بهترین مدل زندگی برای تمام اقشار جامعه بخصوص زوجهای جوان است.

رضایت پروردگار در استحکام روابط بین اعضاء خانواده است. هر کدام از این اعضاء نسبت به دیگری وظایفی دارند.

حضرت علی (ع) برای حفظ اسلام و نداشتن پشتیبان صبر کرد و به مبارزه علنی اقدام نفرمود، زیرا در آن دوران اسلام نوپا بود و دشمنان، مانند یهودیان و مسیحیان و منافقان، به تازگی تار و مار شده بودند و اگر آن حضرت (ع) با غاصبان خلافت درگیر می شد، دشمنان یورش می بردند و اصل اسلام را نابود می کردند؛ لذا آن حضرت (ع) برای بقای اصل اسلام قیام نکرد و ترجیح داد اسلام هر چند به صورت ناقص بر جای بماند.

راه تقویت نهاد ارزشمند خانواده، ریشه در  پیوند دو عنصر روانى و معنوىِ «محبّت» و «قداست» در خانواده دارد. 

برای اینکه فرزندانی مطیع اوامر الهی و دستورات اهل بیت (ع) داشته باشیم، باید از راه های مختلف محبت را در آنها زنده کنیم و از آنجا که لازمه محبت، معرفت است باید در ایجاد معرفت نیز کوشا باشیم.

در هنگام حفظ قرآن، تمرکز حواس و خالی کردن ذهن از هرگونه اشتغالات فکری، از عوامل اساسی و بسیار مهم برای موفقیت است.

تربیت فرزند و آموزش واجبات از وظایف والدین است و کسانی که به این امر توجه ندارند مورد نکوهش ائمه (ع) قرار گرفته شده اند.

در روایتی آمده است: ما کودکانمان را امر می کنیم به تسبیح حضرت فاطمه زهرا(س) همچنان که امر می کنیم آنها را به نماز.

هر کودک دارای محدودیت و توانمدی ها و استعداد های منحصر به فرد است و نباید هیچ کودکی را با کودک دیگر مقایسه کرد.

هیچ چیز به قدر تحقیری که کودک در قبال قدرت و زورنمایی بزرگان در خود احساس می کند، اعتماد به نفس را در خود خاموش نمی کند...