کلام اسلامی

انجام برخی کارهای خوب آسان است و اگر انسان خود را به انجام آن ها مقید سازد به تدریج برای انجام کارهای مشکل تر آماده می شود و راه تکامل برای او باز خواهد شد.

حرکت عظیم راهپیمایی اربعین، جلوه‌ای از ویژگی‌ های برجسته‌ ی مکتب اهل‌ بیت (علیهم‌ السلام) است که در آن، هم «ایمان، اعتقاد قلبی و باورهای راستین» موج می‌ زند هم «عشق و محبت» است.

امام باقر (علیه السلام) می فرماید: در روز قیامت گریان نیست آن چشمی را که از گناهان و حرام ها بسته باشد.

از پیامبر اکرم (ص) نقل شده است: به کسانی که در شرف مرگ هستند، شهادت به لا اله الا الله را تلقین کنید که هر کس آخرین کلامش کلمه توحید باشد، داخل بهشت می شود.

بر فرض عدم وجود روایاتی قطعی همچون غدیر در مورد ولایت امام علی (ع) بازهم می‌ توان تنهای برمبنای قرآن به وقوع چنین واقعه‌ ای پی برد.

فلسفه ارسال رسل با اصل امامت تداوم می یابد.

شرط مهم برای سلامت و راحت جان دادن، محبت و ولایت اهل بیت (ع) است که در واقع نشانه ایمان ناب و کامل است.

آشنایی با نمونه‌ هایی از آزادى بحث و انتقاد در جامعه اسلامى، با مطالعه ی کتاب مناظره های آموزنده

در قرآن آمده است: خداوند در دو زمان انسان را توفی می کنی، یکی در هنگام خواب و دوم هنگام مرگ.

روزه دار به خویش بنگرد و در واپسین لحظه هاى این ماه، خود را ارزیابى کند که تا چه اندازه به هدف این میهمانى الهى نزدیک شده است؟

امام باقر علیه السلام: کار شایسته در آن شب (از قبیل: نماز، زکات و انواع نیکى ها) بهتر از عمل در هزار ماهى است که شب قدر نداشته باشد.

روزه می‌ تواند سلول‌های بنیادین روده را بازسازی کند.

انسان در هنگام احتضار و در شرف ارتحال از این دنیا، چیزهایی را مشاهده می کند: 1-مشاهده جایگاه برزخی خود 2-دیدن ملک الموت و دیگر ملائکه 3-دیدار حضرات معصومین(ع)

دین اسلام می کوشد به گونه ای انسان را تربیت کند که در همه مراحل زندگی، به کل انسان ها - به خصوص اعضای جامعه اسلامی - نظر داشته باشد. اگر زمینه فرهنگی در جامعه پیدا نشود، امر به منکر، معنا پیدا نمی کند.

در فرهنگ دینی ما جایی نیست که از خداوند درخواست مرگ شده باشد، مگر در دو مورد: ۱- شهادت ۲- زندگی بدون هیچ خیر و صلاح

توسل یعنی بدست آوردن وسیله برای نزدیک شدن به چیزی و وسیله هر چیزی است که به سبب آن نزدیک شدن به دیگری ممکن باشد.

با مراجعه به روایات می بینیم انسان ها بسته به ایمان و عملشان به هنگام قبض روح و جان دادن چهار دسته می شوند.