کلام اسلامی

اصولا از اذکاری که نباید در طول روز گفتن آن فراموش بشود ذکر یا سلام است.

سلام از نام های الهی است و تا انسان با نام سلام انس نگیرد هرگز در به روی او گشوده نخواهد شد...

 آری چندیست ایران اسلامیمان درگیر سیل ویرانگر شده ولی ما را غمی نیست تا خدا با ماست و نگاه مهربان حضرت حجت صاحب الزمان با ما و کنار ماست. 

الهی بحق دلهای شکسته مادران شهدا بحق خون پاک شهدا حافظ ایرانمان باش. 

خوش به حال کسی که خدا هوادارش باشد. خوش به سعادت کسی که امام زمان هوا خواهش باشد.

پروردگارا در این لحظات پایانی سال بهترین تقدیرها را برای ما و عزیزانمان رقم بزن. 

بیایید در این لحظات پایانی سال سری هم به خانه دلهایمان بزنیم و با اشک توبه و انابه غبار رذائل از آن بزداییم تا کویر دل ما نیز چون زمین جان تازه بگیرد و شکوفه های ایمان و نور و امید بار دهد. 

باید کسی انسان را آزار بدهد و به عبارتی خلاف میل او رفتار کند تا انسان بتواند اسم غفور الله را مظهر گردد. لذا تا تضاد و محدودیت نباشد این که انسان مظهر اسما الهی بشود محال خواهد بود.

کلمه لا اله الا الله حصن و حصار و دژ محکمیست که هر کس به شرط داشتن ولایت در آن قرار بگیرد هیچ آسیبی به او نخواهد رسید.

هر زمان شیطان قصد دارد تو را حرکت بدهد به خدای سمیع و علیم پناه ببر.

خداوند در رابطه با شیطان یک سلسله دستوراتی به ما داده است که از جمله دشمنی با شیطان است.

آنان که حرمت ماه رجب را نگه داشتند و حق آن را ادا کردند، در روز قیامت با ندای «این الرجبیون» از عرش الهی مورد خطاب قرار می گیرند و با همراهی هزاران ملک و نورانیت خاص، وارد بهشت می شوند و از جایگاه بسیار والایی برخوردارند.

اگر کسی خدا را داشته باشد در هر شرایطی خدا کنار اوست و با اوست و همیشه از نورانیت و قدرت برخوردار است.

حقیقت انسان و سیر درست زندگی او بستگی به میزان دلبستگی و وابستگی او به خالق و ائمه اطهار علیهم السلام است.

برزخ همان قبر است از زمان مرگ تا قیامت.

قبر اولین منزل آخرت است. اگر کسی از آن نجات پیدا کرد، بعد از آن آسان تر است. ولی اگر نجات پیدا نکند، منازل بعد از آن دشوارتر است.

در قرآن کلمه قبض روح نداریم. تعبیری که در قرآن برای مسئله مرگ آمده است، کلمه توفی است: «قُل یَتَوَفّاکُم مَلَکُ المَوت الَّتی وُکِّلَ بِکُم - بگو: فرشته مرگی که بر شما گمارده شده، جانتان را می ستاند.»