عرفان اسلامی

اصل این تقیه ی شرکت در نماز جماعت اهل سنت توسعه ی اسلام و ادارک فضل جماعت برای حفظ وحدت اسلامی است.

کلیه مفاسد اخلاقی و اعمالی، از این است که قلب بی خبر از ایمان است، و آنچه عقل ادراک به واسطه برهان عقلی یا اخبار انبیا کرده، به قلب نرسانده و دل از او بی خبر است. 

حسد، حالتی است نفسانی که صاحب آن آرزو کند سلب کمال و نعمت متوهمی را از غیر.

بدان که رذیله عجب، از حب نفس پیدا شود.

اگر بدانیم اصلاح امور انسان به اصلاح عبادت و در راس آنها نماز است که به واسطه خضوع و خشوع  و ان هم به اعراض از لغو محقق می شود کار تمام است.

بالاترین مقام جسمانی که در آن انسان عبودیت را برای خدا اختیار کند، همین سجود است و ظاهرا افضل افعال است.

قیام، یعنی سراپا حاضرم برای خدمت و عبودیت.

بدان که تمام اعمالت تابع نمازت می باشد.

اهل بیت رسول الله(ص) اسما الحسنی الهی هستند.

باید قلب سلیم و سالم و عاری از هر گناه و معصیتی گردد تا با یاد صاحب خانه آرامش بگیرد.

بدان که انسان سالک را به طریق کلی دو طریق است برای وصول به مقصد اعلی و مقام قرب ربوبیت: کی از آن دو، که مقام اولیت و اصالت دارد، سیر الی الله است به توجه به مقام رحمت مطلقه و خصوصا رحمت رحیمیه که رحمتی است که هر موجودی را به کمال لایق خود می رساند.

عباد الرحمن کسانی هستند که یکی از سؤالاتشان این است که از خدا می خواهند امام متّقین باشند.

بوی سرزمینم به مشامم می‌ رسد، بوی کودکی ‌های همراه با دستان نوازشگر و زبانِ پرمهر مادربزرگ‌ ها، کودکیِ گمشده‌ ای که از زبان مادر آن خود جز مهر نمی‌ شنید. 

بیایید طرفدار حق گردیم و از اصحاب و یاران با وفای ارباب بی کفنمان درس بگیریم تا بتوانیم از اصحاب امام زمانمان گردیم. 

زیارت یعنی بازگشت به خویشتن خویش و ترک زیارت اهل بیت علیهم السلام یعنی دور گشتن از الگوهای بهشتی و نزدیک شدن به لشگر باطل. 

آری در اربعین باید به منجی دل رسید تا از قید دنیا و دنیائیان رهایی یافت.

آیا حق برترین خلق خالق، بی حرمت شدن و اسارت و در اوج مظلومیت شهادت است؟