عرفان اسلامی

در روایت وارد شده اگر کسی حلمی نداشته باشد که به وسیله این حلم جهل جاهلان را دفع نماید هیچ عملی برای او باقی نخواهد ماند .

...و اگر فردی طالب این است که به خانواده آسمانی خویش ملحق گردد و هم درجه آنها شود در سیر حرکتی خویش دائما مراقب باشد که قلب خویش را به آرامش برساند و آتش بیار معرکه نباشد...

در تمامی اسما الهی چیزی که برای تمام اسما لازم و ضروری است اسم رحمن است .

امیرالمومنین علی علیه السلام فرمودند: شب عید فطر و روز آخر ماه رمضان فرشته ای ندا می دهد و می گوید بندگان خدا بشارت باد بر شما خداوند همه شما را آمرزید و بخشید. سپس امام می فرماید ببینید بعد از ماه مبارک رمضان چگونه عمل می کنید و شروع و آغاز شما چگونه خواهد بود ؟"

دلم می لرزد خدا ... از شیطانی که پشت دروازه های رمضان کمین کرده است ...

تو خدایی هستی که آن به آن و لحظه به لحظه در عالم هستی میدمی تا از حیات باز نایستد.

خدایا رحمت واسعه تو شامل بندگانی خواهد شد که از فرمان تو و رسول مکرمت سرپیچی ننمایند 

خدایا ضیافتی که تو سفره دارش هستی هیچ نقطه کوچکی را از اداراک این ضیافت خالی نمی گذاری.

اگر «انسان» دور «خورشید» حقیقی که همان «اهل بیت علیهم السلام » هستند، بگردد و از معارف آنان سیراب گردد و البته بدان ها جامه ی عمل بپوشاند؛ به عمر خود اضافه کرده و واقعا سن انسان زیاد می شود.

ماه رجب علاوه بر آنکه بالذات از فضیلت و اهمیت زیادی برخوردار است از جهت آنکه مقدمه ماه مبارک رمضان و درک شب قدر است نیز از اهمیت زیادی برخوردار است از این‌رو اگر شخصی بخواهد حقیقت شب قدر را به صورت کامل درک کند، چاره‌ای ندارد جز اینکه ماه رجب را غنیمت بشمارد و به دستوراتی که برای این ماه رسیده،عمل کند و چقدر زیبا تشبیه شده است که رجب ورودی و شعبان صحن و رمضان حرم، و شب قدر حکم ضریح الهی را دارد.

ماههای رجب و شعبان و رمضان یادآور این نکته مهم زندگیمان است که دل ما متعلق به خدای یکتاست و صاحب خانه اصلی قلب انسان خداوند تبارک و تعالی است.

می توان چندین برنامه عبادی را در این ماه رجب شروع نمائیم و خود را به این برنامه عادت بدهیم. حتما یک دعا یک قرائت قرآنی به این برنامه ها اضافه نمائیم.

الهی در این دنیای فانی مسافریم و دنیا مزرعه آخرت ماست و زاد و توشه امان قلیل است  ای مهربان قلیل ما را با کرامتت بپذیر.

این راه، راه ذات است. محبت یعنی راه ذات، یعنی راه دل. از گِل که گذشتی دل است. به دل که دچار شدی گل کنار می رود. یا گل است یا دل. گل یعنی بیرون و ظاهر، یعنی دنیا، یعنی ریا ست و طمع، یعنی...

محال است کسی کافر شود آن کافری که حق کفر است. آدم اگر کسی را نمی‌خواهد نباید غذایش را بخورد و نباید زیر آسمان او راه برود...

قرآن کتابی است که آب می دهد و آبش تمامی ندارد.

شب علی علیه السلام، غیر از شب ما است. شب علی علیه السلام خیلی تاریک است. او زهرا علیه السلام را می ‌شناسد. انوار را خوب طی کرده است. با آسمان ‌ها آشناست.