آموزش احکام

سعادت بشر در این جهان و جهان آخرت، در گرو شناخت تعالیم اسلامی و اعتقاد کامل به آنها و تطبیق برنامه های روز مره در تمام زوایای آن -چه فردی و چه اجتماعی- بر قوانین نجات بخش اسلام است.

برخی از افراد بین جایز نیست و حرام است، تفاوت قائلند و تصور می کنند شدت حرمت در جایز نیست بسیار پایین تر می باشد، تا جایی که آن را با مکروه مقایسه می کنند. در حالی که در مقام عمل بین آن دو، هیچ تفاوتی نیست.

و به زنان مؤمن بگو: چشم های خود را از نامحرمان ببندند و دامن های خود را از گناه حفظ کنند و زینت های خود را آشکار نکنند مگر زینت هایی که ظاهرند و شرع آنها را مجاز دانسته و روسری های خود را بر گردن های خود بیندازند ....

تمام شرط هایی که برای صحت وضو گفته شده، در صحت غسل هم شرط است، به جز موالات و از بالا و پایین شستن بدن

اگر کسی جایی از بدن خود را به بدن انسان مرده ای که سرد شده و غسلش نداده اند برساند، باید غسل مس میّت کند.

در غسل باید تمام سر و گردن شسته شود، خواه واجب باشد، خواه مستحب

کسی که در کارهای وضو و شرایط آن، مثل وجود داشتن مانعی بر اعضا، زیاد شک می کند، باید به شک خود اعتنا نکند.

شرط جواز عمل، و حرام نبودن، یعنی اگر آن عمل بدون وضو انجام شود حرام است.

وضو گرفتن با آب نجس یا مضاف باطل است، خواه بداند آن آب نجس یا مضاف است یا نداند، یا فراموش کرده باشد.

در احتیاط مستحب، مقلد باید به همان احتیاط عمل کند، یا به فتوای همراه آن و نمی تواند در آن مسأله به مجتهد دیگر رجوع کند. اما در احتیاط واجب، مقلد می تواند به همان احتیاط عمل کند، یا به فتوای مجتهد دیگری که پس از آن مجتهد، از دیگران اعلم است مراجعه کند.

بقای بر تقلید میت باید با اجازه ی مجتهد زنده باشد، یعنی چنانچه به فتوای مجتهد زنده بقای بر تقلید میت جایز باشد، میتواند همچنان از او تقلید کند.

بر هر مکلفی که به درجه ی اجتهاد نرسیده و طریقه ی احتیاط را نمی داند، واجب است در احکام از مجتهد واجد الشرایط تقلید کند؛ یعنی اعمال خود را به استناد فتوای مجتهد انجام دهد.

اگر مکلف مدتی از کسی تقلید کرده که جامع شرایط نبوده، مانند کسی است که بدون تقلید عمل کرده است.