اخلاق اسلامی

اشک به اعلی اعلیین مربوط است از آنجا استیذان (اجازه) می کند از آنجا استجابت دعا می کند.

اذان را پیغام و سفارش خصوصی خدا به خودت بدان.

امام رضا(ع) می فرماید: همانا امر شده است به وضوء تا آن که بنده پاک باشد هنگامی که می ایستد مقابل خدای جبار و وقت مناجات نمودن او حق را و برای آن که مطیع باشد در آنچه او را امر فرموده و پاکیزه باشد از کثافات و نجاست.

این صفت زشت و ناهنجار کبر، هم فی نفسه دارای مفاسد است، و هم از او مفاسد بسیار زاییده شود‌.

کبر، عبارت است از یک حالت نفسانیه که انسان ترفع کند و بزرگی کند و بزرگی فروشد بر غیر خود.

مکائد نفس و شیطان در دل از روی میزان و اساس است.

بعد از آنکه نماز مؤدبانه، تکبر را مقابل خداوند متعال خرد می کند، عظمت و کبریایی خداوند را در دل تو می اندازد و سایه زیبای عظمت الهی را بر قلب تو مسلط می کند.

اصولا تمام عبادات ما باید در مسیر رسیدن به خدا باشد چرا که در زندگی باید بهترین و زیباترین آرزوی ما رضایت خدا و تسلیم در برابر او از سر محبت باشد.

امام جواد علیه السلام فرمود: اگر کسی می خواهد به خدا برسد از راه دل زود زودتر می رسد تا از راه عمل زیاد. 

باید به این درک از معرفت رسید که یک جایی باید فتیله های عشق های زمینی را پایین کشید و به سراغ عشق های آسمانی رفت.

در ماه شعبان انسان به خدا می رسد به غیب سر می زند و انرژی مضاعف می گیرد.

یکی از کارهای زیبا در ماه رجب دعاهای بعد از نماز است، که یکی از این دعاها دعای یستشیر است.

 باید در دعا روی اصلی ما با خدا باشد یعنی خود را نبینیم و هرچه می بینیم و داریم از خالق ببینیم.

عُجب، بنا به فرموده علما رضوان الله علیهم عبارت است از بزرگ شمردن عمل صالح و کثیر شمردن آن و مسرور شدن و ابتهاج نمودن به آن، و غنج و دلان کردن است به واسطه آن، و خود را از حد تقصیر خارج دانستن است.

امیرالمومنین علیه السلام گفت: سه نشانه است برای ریاکار: بهجت و نشاط دارد وقتی که ببیند مردم را، و کسالت پیدا می کند آنگاه که تنهاست، و دوست دارد ثنا کرده شود در جمیع امورش. 

ماه مبارک شعبان ماه پیراستن دل است چرا که بعد از استحمام ماه رجب نوبت به پیراستگی در ماه شعبان فرا می رسد.

اگر شما دارای ملکات فاضله انسانیه باشید، وقتی آن ملکات صورت شما را انسانی می کند که با آن ملکات بدون این که از طریق اعتدال خارج شده باشند، محشور گردید‌.