اخلاق اسلامی

ائمه(ع) شاهد بر خلق هستند.

از زبان چیزی نمی‌ پرسند بلکه برای زبان مراقب گذارده‌ اند. هرچه بگوید می ‌نویسند؛ « ما یلفظ من قول الا لدیه رقیب عتید » فقط می ‌نویسند. 

. می ‌گوییم خدایا ظاهر مرا به اطاعت خودت و باطنم را به محبت خودت و قلبم را به معرفت و شناخت خودت و روحم را به مشاهده خودت منور گردان. امیدوارم خدا آخر آن را هم نصیب کند که سرّ من به حضرت تو  اتصال داشته باشد. 

اگر کسی غذای خوبی را با اهانت به شما بدهد از دست او نمی ‌گیری ولی یک لقمه ‌را که با محبت به شما می ‌دهد اگرچه سیر باشی می ‌گیری. معلوم می شود دستگاه در درون انسان مرتب است.

-اگر تبلیغ دین خدا مهمترین کار نبود هزاران پیامبر الهی برای آن به صف نمی‌شدند و امر به معروف به عنوان تبلیغی همگانی بر امت اسلامی واجب نمی ‌شد و چه کاری ارزشمندتر از اینکه انسان خود را وسیله هدایت بندگان خدا قرار دهد؟!

این نفس چیست که انسان آن را نشناسد رب را نمی ‌شناسد؟!

هر وقت قلب شما خودش را تحویل اهل ‌بیت (ع) داد، در بهشت باز شده است. در قلب شما که به روی اهل ‌بیت (ع) باز شد، در بهشت باز شده است. قلب که باز شد، درهای دیگر بهشت سامعه، باصره، ذائقه، شامّه، لامسه و عقل است باز می شود.

ما انسان ها برای رشد باید صفات خداوند را در درون خود کسب کنیم.

نیایش به درگاه خداوند نشانه آگاهی و شعور باطنی است زیرا کسی به نیایش بر می خیزد که نیازمندی و کمبودی در عمق جان احساس کرده باشد و این احساس او را به دنبال منبعی پر برکت و موجودی غنی و قادر بکشاند تا از جام جان نیازش را پر کند...

آیا به یاد می آوری ما آمده ایم تا آینه خدا باشیم؟

از دیدگاه اسلام مؤمنان همگی فرزندان یک پدر و مادر و رابطه میان آن ها رابطه برادری است، از این رو بایکدیگر مهربان و در مشکلات یارو یاور یکدیگرند...

تربیت، از عناوین قصدیّه نیست؛ بلکه چه  بخواهی و چه نخواهی در ابعاد مختلف اعتقادی، اخلاقی و عملی اثر می ‌گذارد. چه ‌بسا خود انسان متوجّه این اثرگذاری نشود و در مرور زمان ببیند شخصیتش، همرنگ افرادی شده است که با آن‌ها مرابطه داشته باشد. 

خداوند راه رشد را برای ترقی مادی و معنوی تک تک ما باز گذاشته است اما ما برای رشد و ترقی نیاز به استاد و باشگاه و امتحان و تلاش و تمرین داریم.

شیطان حریفی تمرینی برای ماست. 

تربیت، کنترل از راه دور نیست؛ بلکه از امور بالینی است.

انسان باید از هرگونه افکار منفی و راه های ایجاد آن در ذهن جلوگیری کند بهترین راه درمان آن مطالعه و مراقبت از ورودی های قلب مانند چشم و گوش و همچنین مداومت بر ذکر است.

خداوند گاهی انسان را به سختی گرفتار می نماید تا در این خواری و سختیها به خویشتن خویش بازگردد.