اخلاق و عرفان

به طور کلی انسان درون جامعه است و با دیگران رابطه دارد؛ لذا وظیفه دارد دیگران را بسازد ودر این باب، اولویّت ها بر محور «اثرگذاری ها» است. اولویّت، بر اساس شدت و ضعف اثرگذاری در طرف مقابل است.

در بیان علاج غضب: اگر چندی انسان مواظب حال خود باشد و با نفس چنین معامله کند، بکلی حال تغییر پیدا می کند و رو به اعتدال می گذارد.

غضب، در حقیقت عبارتی از حرکتی است نفسانی که به واسطه آن، جوشش در خون قلب، حادث شود برای شهوت انتقام.

مولانا مجلسی علیه الرحمة می فرماید: بدان آن چه از مجموع آیات و اخبار ظاهر می شود به حسب فهم ما، این است که دنیای مذمومه مرکب است از یک اموری که انسان را باز دارد از طاعت خدا و دوستی او و تحصیل آخرت.

نماز برای آدم استقلال روحی می آورد. وقتی مستقل شدی و با هوای نفس خودت مبارزه کردی، اهل محبت و عشق و مهرورزی می‌ شوی.

اصل این تقیه ی شرکت در نماز جماعت اهل سنت توسعه ی اسلام و ادارک فضل جماعت برای حفظ وحدت اسلامی است.

کلیه مفاسد اخلاقی و اعمالی، از این است که قلب بی خبر از ایمان است، و آنچه عقل ادراک به واسطه برهان عقلی یا اخبار انبیا کرده، به قلب نرسانده و دل از او بی خبر است. 

حسد، حالتی است نفسانی که صاحب آن آرزو کند سلب کمال و نعمت متوهمی را از غیر.

اشک به اعلی اعلیین مربوط است از آنجا استیذان (اجازه) می کند از آنجا استجابت دعا می کند.

اذان را پیغام و سفارش خصوصی خدا به خودت بدان.

امام رضا(ع) می فرماید: همانا امر شده است به وضوء تا آن که بنده پاک باشد هنگامی که می ایستد مقابل خدای جبار و وقت مناجات نمودن او حق را و برای آن که مطیع باشد در آنچه او را امر فرموده و پاکیزه باشد از کثافات و نجاست.

این صفت زشت و ناهنجار کبر، هم فی نفسه دارای مفاسد است، و هم از او مفاسد بسیار زاییده شود‌.

کبر، عبارت است از یک حالت نفسانیه که انسان ترفع کند و بزرگی کند و بزرگی فروشد بر غیر خود.

بدان که رذیله عجب، از حب نفس پیدا شود.

اگر بدانیم اصلاح امور انسان به اصلاح عبادت و در راس آنها نماز است که به واسطه خضوع و خشوع  و ان هم به اعراض از لغو محقق می شود کار تمام است.

بالاترین مقام جسمانی که در آن انسان عبودیت را برای خدا اختیار کند، همین سجود است و ظاهرا افضل افعال است.

مکائد نفس و شیطان در دل از روی میزان و اساس است.