اخلاق و عرفان

خداوند متعال، باید چکار کند تا ما بفهمیم که او واقعا با عظمت است؟

کوچه ای که باید از آن عبور کنند تا به خانه «عشق خدا» برسند، کوچه ای است که در آن کوچه باید اول احساس عظمت خدا در دلشان بنشیند.

نماز می خواهد مثل پادگان به ما یک چیزی را یاد بدهد و آن عظمت و ابهت خداوند است.

بنا نیست تو از نماز لذت ببری، بناست تو خوب نماز بخوانی تا خدا از نماز تو لذت ببرد و خوشش بیاید. بعد که خوشش آمد، ممکن است انشاءالله با تو رفیق شود و تو را بغل بگیرد و کم کم همه چیز درست شود و لذت هم ببری.

صفت زشت حسد چنان قلب را تنگ و تیره و تار می کند که بر دیگر اعضا و جوارح اثرات منفی می گذارد.

حسد حالتی است نفسانی که صاحب آن در دل آرزوی سلب نعمت از دیگری را دارد.

تکراری بودن نماز، لذتش را از بین می برد خدا خواسته است که تو در جریان سختی ها و تلخی های این امر تکراری، آدم شوی، رشد کنی و بالا بروی.

ما باید تصور و انتظار خودمان از نماز خوب را به یک انتظار معقول و دست یافتنی تبدیل کنیم؛ نماز خوب لزوما همراه با اشک و ناله یا شور و شوق نیست.

همیشه آدم های پاکدامن قابل احترام بوده و هستند. این یک مقوله ی فطریست. وقتی قضیه بیشتر ارزش پیدا می کند که این انسانهای پاکدامن، آنطوری که خدا فرموده؛ پاکدامن باشند.

هر موقع در زندگی ات نقصی دیدی، نقص مادی و معنوی، نقص روحی و جسمی، به عنوان اولین اقدام، نمازت را بررسی کن؛ شاید در نماز کم می گذاری. 

نماز هرکسی می داند با او چکار کند تا اصلاح شود.

اگر نماز بنده ای قبول شود، اعمال دیگر او نیز قبول می شود و اگر نمازش پذیرفته نشود، اعمال دیگر او نیز پذیرفته نخواهد شد.

...و چه رزقی بالاتر از رزق ولایت؟ و چه نیکی بالاتر از حبّ مولا علی علیه السلام و اولاد طاهرین ایشان؟

«شاکرانه بندگی کردن» زیباترین نوع عبادت است.

انسانی که از خلقت خود شاکیست و خود  را نمی پذیرد و از خود به شدت بیزار است این انسان طعم شیرین دینداری و دیانت را نچشیده است.

تهذیب نفس از عوامل تکامل است.

اهل بیت رسول الله(ص) اسما الحسنی الهی هستند.