احکام

آب، بسیاری از چیز های نجس را پاک می کند و اقسام مختلفی دارد که شناخت آنها ما را برای یاد گرفتن بهتر مسائل مربوط به آن کمک می کند.

وسایل منزل کسانی که به طور کامل مقید به طهارت و نجاست نیستند - حتی اگر مسلمان نباشند - در صورتی که یقین به نجس شدن آنها نباشد، پاک است.

کافر: کسی که به ائمه اطهار (ع ) دشنام دهد یا با آنها دشمنی ورزد، هر چند با یکی از آنها باشد.

از جمله مسائلی که دین اسلام به آن اهمیت فوق العاده ای داده و مقررات ویژه ای برای آن دارد، مساله طهارت و پاکیزگی بدن و محیط زندگی است.

برای تیمم لازم نیست یقین کند که آب برای او ضرر دارد، بلکه اگر احتمال ضرر بدهد، و احتمال در نظر مردم بجا باشد، و از احتمال ترس برای او پیدا شود، باید تیمم کند.

در غسل لازم نیست تمام بدن با دست شسته شود و اگر با نیت غسل، آب به تمام بدن برسد کافی است.

گاهی اوقات باید برای نماز (و هر کاری که نیاز به طهارت دارد) غسل کرد؛ یعنی برای اطاعت فرمان خداوند تمام بدن را شست.

تمام نمازهای واجب و مستحب باید با وضو انجام داده شود، به جز نماز میت که بدون وضو نیز صحیح است ولی مستحب است با وضو خوانده شود.

وضوی ارتماسی آن است که انسان صورت و دست ها را به قصد وضو در آب فرو برد و بیرون آورد، یا آنها را در آب فرو برد و به قصد وضو بیرون آورد.

طهارت ظاهری، پاک بودن بدن و لباس و خوراک و نوشیدنی از آلودگی و نجاسات است. و طهارت باطنی، با انجام دادن برخی اعمال؛ یعنی وضو، غسل و تیمم به دست می آید.

«احتیاط» در اصطلاح فقه، عبارت است از عمل کردن به احکام، به گونه ای که یقین داشته باشد به وظیفه اش عمل کرده است.

بر هر مکلفی که به درجه اجتهاد نرسیده و طریقه احتیاط را نمی داند، واجب است در احکام، از مجتهد تقلید کند؛ یعنی اعمال خود را به استناد فتوای مجتهد انجام دهد.

سعادت بشر در این جهان و جهان آخرت، در گرو شناخت تعالیم اسلامی و اعتقاد کامل به آنها و تطبیق برنامه های روز مره در تمام زوایای آن -چه فردی و چه اجتماعی- بر قوانین نجات بخش اسلام است.

در برخی از ادارات و ارگان های دولتی انجام مستحباتی همچون دعای فرج یا زیارت عاشورا و یا برخی از دعاها، قبل یا بعد از نماز جماعت و یا در اثنای آن، از واجبات است. در حالی که دعاها و اعمال مستحبى زائد بر فریضه الهى نماز جماعت که از شعائر اسلامى است، اگر منجر به تضییع وقت ادارى و تأخیر در انجام کارهاى واجب شود، اشکال دارد.

خیلی ها هستند که وقتی می خوان به کسی برای نماز اقتدا کنن، اول ازش اجازه می گیرن. در صورتی که برای اقتدا کردن به کسی، نیازی به گرفتن اجازه نیست.

مردم فقط به هنگام گفتن یا شنیدن نام حضرت محمد صلی ا... علیه و آله وسلم صلوات می فرستند، در حالی که برای سایر اسماء و القاب حضرت نیز ذکر صلوات وارد شده است.

برخی از مردم به مجرد شک در رکعات نماز، نماز خود را رها نموده و دوباره نماز می خوانند و به مسائل شکیات توجه نمی کنند، در حالی که باید در حین شک بعد از فکر و تأمل،به وظیفه ی خود در شکیات عمل کنند.