انسان هرچه دوست دارد برای رفیقش که از دنیا رفته است بفرستد که عین شفاست.
بسم الله الرّحمن الرّحیم
هنر صدق:
انسان هرچه دوست دارد برای رفیقش که از دنیا رفته است بفرستد که عین شفاست. اصلاً آن ها مریض ندارند. عطاهایشان به هم می رسد. خدا رحمت کند حاج آقا معین را. خدوم بود، با علما، با سادات، با مردم عادی، با مردم معصیت کار. با هم یگانه بود. خدا دستش را پر کرده بود. با اینکه روضه‌خوان بود از اطراف واکناف برایش می رسید. با علما و بزرگان مؤدب و قشنگ زندگی کرد.
عجیب این بود که با این که آدم خیلی مقدس با عرفا نمی توانست بنشیند و آبش با آن ها در یک جوی نمی رود، با یک عارف بزرگ رفیق شد. اگر آدم خشک مقدس با اشخاصی که اهل محبت هستند بنشیند به زحمت می افتد. جز این که خدا او را بزرگش کند. خلاصه آن عارف بزرگ چه قدر دانا بود که او را گرفت. چون حاج آقا معین صدق داشت و عجب تر این که حاج آقا معین آن عارف را پسندید. هر دو معجزه بود.
این مال بزرگی و صدق است. صدق راهنمای بزرگی است. صدق آن قدر به آدم شرافت می دهد که با یک عرشی می نشیند. یک آدم کوچک بایک عرشی. هیچ بی ادبی هم نمی کند. خداوند در صدق چه قرار داده است؟!
یعنی یک دهاتی ضعیف فقیر با یک سلطانی که سلطنت آسمان و زمین را دارد می نشیند. یک سر سوزن هم بی ادبی از او سر نمی زند. صدق حافظ انسان است. آدم را رنگ می کند، عزیز می کند. خیلی شریف است. اگر بو ببرد که خدا و پیامبر (ص) او را می خواهند، صدقش دریا می شود. اینجاست که کار بالا می گیرد. اول نمی داند که آن‌ها با او نشستند چون پاک است و صدق اش کوچک است. کم کم می بیند به او سلام می کنند. علما به او سلام می کنند. عابد ها هم به او سلام می کنند. یک بویی می برد که او را راه انداخته اند. از آن‌ها معذرت می خواهد که شما با آن بزرگی می آیید با ما می نشینید.
عبد و بنده تعجب می کند که خداوند با این جمال و کمال باما مخلوقات می نشیند. این مثل عذرخواهی است؛ مثل شکر گویی است؛ مثل تقاضای عفو است. من نفس می کشم پهلوی من می نشیند؛ صحبت می کنم پهلوی من است. یعنی انسان جسارت است. ادب این جور است.
در زیارت زهرا (ع) می خوانیم «السلام علیک یاممتحنه امتحنک الذی خلقک قبل ان یخلقک فوجدک صابره»؛
سلام بر تو ای آزموده شده ای که خدایی که تو را آفرید، پیش از آنکه تو را بیافریند آزمود و تو را صابر و استوار یافت. این از آن سلام هاست! خود شما هم یک سلامی انداخته ای. کجا؟ قبل از ایجادت. یک سلام برای آن‌جا. آن جا که هنوز نیامده بودیم. خیلی راه است. راه دعا، راه این ها خیلی وسیع است. این نصیب شده که انسان یک سلام به خانم خودش بکند آن هم قبل از اینکه آفریده شده باشد. ان شاءالله که اجابت بخورد یعنی تو از نور بوده ای.
مفاتیح‌الجنان، زیارت حضرت زهرا ( ع ).
منبع: طوبای محبت،مجالس حاج مجمد اسماعیل دولابی، ص ۱۱۲-۱۱۳ .
توسط: قربانی